Neuigkeiten
معرفي دست نوشته هايم در سايت افتاب خراسان به ادرس: www.aftab-chorasan.blogspot.de
انسانهاييكه در داخل ايران براي ازادي مبارزه ميكنند در صورتيكه بوسيله ي ازاديخواهان ديگر و بخصوص ياراني كه در خارج از ايران بوده و ما انها را نديده و بدون چشمداشت از ازاديخواهان داخل كشور حمات ميكنند، در صورت عدم حمايت انها به راحتي در داخل ايران سركوب و چه بسا نوشته هايي كه جزئي از تاريخ ايران باشد نابود شود.بنده هم از اين قاعده مستثني نيستم. و بارها گفته ام كه اگر حمايت ازاديخواهان داخل و خارج كشور نبود،معلوم نبود در گمنانمي چه سرنوشتي پيدا ميكردم.از طرفي نوشته هاي يك زنداني سياسي نميتواند خصوصي باشد.نوشته اگر خوانده نشود نوشته نيست.نوشته هايم بسيار پراكنده هستند:اولين نوشته هايم نامه هايي است كه ازدرون زندان نوشتم و خود وهمسرم محاكمه و سرانجام حكم زندان گرفتم.متاسفانه نامه ها زمانيكه از زندان بيرون مي امده براي اينكه تندي ان گرفته شود و برايم كمتر خطري ايجاد كند سانسور شده و اكنون ان نامه ها بدون تغيير موجود است.دوم دفاعيات ، كه همه ي دفاعيات نيست.تمام دفاعيات زمانيكه به ازادي و دموكراسي برسيم از بايگاني اطلاعات و دادگاه ها بيرون خواهد امد.سوم فراموش شده هاي 1و2 كه در باره ي زندانيان عادي و سياسي دوران حبسم در زندان وكيل اباد مشهد ميباشد.چهارم خاطرات زندان بمدت تقريبا 10 ماه كه امتياز ان ، نوشتن روزانه در داخل خود زندان ميباشد.پنجم نوشته هايم در فيس بوك كه با سرعت كند اينترنت خودم به راحتي نمي توانم به ان مراجعه كنم.بدين منظور دوست گرانمايه اقاي امير علي فرد(Amir Ali Fard)به بنده پيشنهاد ساختن سايت دادند. تشكركردم و از ايشان خواستم انچه در توان دارند انجام دهند.در باره ي تشكر بايد بگويم كه وظيفه ي خود ميدانم كه از تمام دوستان از انجمله از ايشان تشكر كنم.اما اميدوارم كه به زودي به ازادي و دموكراسي برسيم تا يك مجلس قدرتمندبرامده از احزاب و اقوام ايراني واديان مختلف و بر اساس ازادي بيان و ازادي انتخاب و ازادي كانديد شدن داشته باشيم ،و چنين مجلسي از تك تك ياران ازاديخواه داخل و خارج تشكر وقدر داني كند.دو نكته ياداوري كنم:بنده چون معلم و سازمان اموزش بين الملل (ei)مرا به عنوان معلم صنفي به رسميت شناخته هميشه در باره ي خواسته هاي معلمان و معلمان زنداني مينويسم.اين به ان معني نيست كه تنها معلمان مبارزه ميكنند و يا خدانكرده نقش زندانيان سياسي و ازاديخواهان ديگر را كمرنگ جلوه دهم..در تمام نوشته هايم تلاش كرده ام كه به بهانه هاي مختلف از معلمان زنداني و دوستان ديگر از هر قبيله اي كه باشند يادي بكنم تا فراموش نشوند.رسول بوداقي ،علي اكبر باغاني،اسماعيل عبدي،عليرضا هاشمي ،محمود بهشتي لنگرودي و عبد الرضا قنبري و مهدي فراحي شانديز و محمد امين اگوشي و ارژنگ داوودي و... همچون كوه در داخل زندان مقاومت ميكنند.انها با نوشتن توبه نامه به راحتي ميتوانند ازاد شوند، اما زندان را به آزادي خود و اسارت ملت ترجيح ميدهند.دوم:تمام ازاديخواهان يك گرايش فكري و حزبي ندارند. بلكه گرايشات فكري و حزبي متفاوتي دارند واين طبيعي است. ولي نبايد فراموش كردكه اتحاد شرط پيروزي ماست و همه ي ما دريك كشتي بسر ميبريم كه بايد اين كشتي طوفانزده به ساحل نجات كه همان دموكراسي است برسد. بعد از رسيدن كشتي به ساحل نجات يعني دموكراسي هر كس به راه خودش خواهد رفت. و اين عين دموكراسي است. به اميد رسيدن به ازادي و دموكراسي و رعايت حقوق بشر و دعوت دوستان ازاديخواه به صرف ... در شانديز و طرقبه و جاغرق و...
انسانهاييكه در داخل ايران براي ازادي مبارزه ميكنند در صورتيكه بوسيله ي ازاديخواهان ديگر و بخصوص ياراني كه در خارج از ايران بوده و ما انها را نديده و بدون چشمداشت از ازاديخواهان داخل كشور حمات ميكنند، در صورت عدم حمايت انها به راحتي در داخل ايران سركوب و چه بسا نوشته هايي كه جزئي از تاريخ ايران باشد نابود شود.بنده هم از اين قاعده مستثني نيستم. و بارها گفته ام كه اگر حمايت ازاديخواهان داخل و خارج كشور نبود،معلوم نبود در گمنانمي چه سرنوشتي پيدا ميكردم.از طرفي نوشته هاي يك زنداني سياسي نميتواند خصوصي باشد.نوشته اگر خوانده نشود نوشته نيست.نوشته هايم بسيار پراكنده هستند:اولين نوشته هايم نامه هايي است كه ازدرون زندان نوشتم و خود وهمسرم محاكمه و سرانجام حكم زندان گرفتم.متاسفانه نامه ها زمانيكه از زندان بيرون مي امده براي اينكه تندي ان گرفته شود و برايم كمتر خطري ايجاد كند سانسور شده و اكنون ان نامه ها بدون تغيير موجود است.دوم دفاعيات ، كه همه ي دفاعيات نيست.تمام دفاعيات زمانيكه به ازادي و دموكراسي برسيم از بايگاني اطلاعات و دادگاه ها بيرون خواهد امد.سوم فراموش شده هاي 1و2 كه در باره ي زندانيان عادي و سياسي دوران حبسم در زندان وكيل اباد مشهد ميباشد.چهارم خاطرات زندان بمدت تقريبا 10 ماه كه امتياز ان ، نوشتن روزانه در داخل خود زندان ميباشد.پنجم نوشته هايم در فيس بوك كه با سرعت كند اينترنت خودم به راحتي نمي توانم به ان مراجعه كنم.بدين منظور دوست گرانمايه اقاي امير علي فرد(Amir Ali Fard)به بنده پيشنهاد ساختن سايت دادند. تشكركردم و از ايشان خواستم انچه در توان دارند انجام دهند.در باره ي تشكر بايد بگويم كه وظيفه ي خود ميدانم كه از تمام دوستان از انجمله از ايشان تشكر كنم.اما اميدوارم كه به زودي به ازادي و دموكراسي برسيم تا يك مجلس قدرتمندبرامده از احزاب و اقوام ايراني واديان مختلف و بر اساس ازادي بيان و ازادي انتخاب و ازادي كانديد شدن داشته باشيم ،و چنين مجلسي از تك تك ياران ازاديخواه داخل و خارج تشكر وقدر داني كند.دو نكته ياداوري كنم:بنده چون معلم و سازمان اموزش بين الملل (ei)مرا به عنوان معلم صنفي به رسميت شناخته هميشه در باره ي خواسته هاي معلمان و معلمان زنداني مينويسم.اين به ان معني نيست كه تنها معلمان مبارزه ميكنند و يا خدانكرده نقش زندانيان سياسي و ازاديخواهان ديگر را كمرنگ جلوه دهم..در تمام نوشته هايم تلاش كرده ام كه به بهانه هاي مختلف از معلمان زنداني و دوستان ديگر از هر قبيله اي كه باشند يادي بكنم تا فراموش نشوند.رسول بوداقي ،علي اكبر باغاني،اسماعيل عبدي،عليرضا هاشمي ،محمود بهشتي لنگرودي و عبد الرضا قنبري و مهدي فراحي شانديز و محمد امين اگوشي و ارژنگ داوودي و... همچون كوه در داخل زندان مقاومت ميكنند.انها با نوشتن توبه نامه به راحتي ميتوانند ازاد شوند، اما زندان را به آزادي خود و اسارت ملت ترجيح ميدهند.دوم:تمام ازاديخواهان يك گرايش فكري و حزبي ندارند. بلكه گرايشات فكري و حزبي متفاوتي دارند واين طبيعي است. ولي نبايد فراموش كردكه اتحاد شرط پيروزي ماست و همه ي ما دريك كشتي بسر ميبريم كه بايد اين كشتي طوفانزده به ساحل نجات كه همان دموكراسي است برسد. بعد از رسيدن كشتي به ساحل نجات يعني دموكراسي هر كس به راه خودش خواهد رفت. و اين عين دموكراسي است. به اميد رسيدن به ازادي و دموكراسي و رعايت حقوق بشر و دعوت دوستان ازاديخواه به صرف ... در شانديز و طرقبه و جاغرق و...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر